(*) του Γιώργου Παπαδάκη του Μηνά
Υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου του Κινήματος Αλλαγής
Ας το παραδεχτούμε. Χώρα χωρίς αγροτική παραγωγή, δεν έχει μέλλον. Καλός ο τουρισμός, καλή η βιομηχανία, όμως χωρίς πρωτογενή παραγωγή αγροτικών προϊόντων δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Έχουμε συνηθίσει να μιλάμε για τις τράπεζες, την οικονομία, τα μεγάλα θέματα όπως λέμε και ξεχνάμε τα καθημερινά, αυτά που είναι μπροστά μας, κάθε μέρα.
Η αγροτική ανάπτυξη αφορά την διαδικασία που επιδιώκει την κοινωνική αλλαγή και τη βιώσιμη οικονομικά ανάπτυξη για τη συνεχή πρόοδο της αγροτικής κοινότητας. Ο απώτερος στόχος είναι να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των εμπλεκόμενων και να διατηρηθεί το περιβάλλον.
Τα τελευταία χρόνια η αγροτική δραστηριότητα αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια όσον αφορά την ανάπτυξη και την εξέλιξη. Υπάρχουν ακόμα σοβαρές ανισότητες μεταξύ της αστικής και της ζωής στην ύπαιθρο.
Υπάρχουν τρεις βασικές ανάγκες της αγροτικής ανάπτυξης για ένα βιώσιμο μέλλον:
1. Βελτίωση της ευημερίας εκατοντάδων ανθρώπων που ζουν στη ύπαιθρο (σχεδόν το ήμισυ της χώρας), μειώνοντας έτσι το χάσμα μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών, εξαλείφοντας τη φτώχεια και εμποδίζοντας την μετανάστευση στην πόλη.
2. Προστασία και διατήρηση των φυσικών τοπίων και του τοπικού πολιτισμού.
3. Εξασφάλιση της καθολικής πρόσβασης σε αγαθά με βιώσιμη γεωργική παραγωγή.
Το χάσμα μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών εξακολουθεί να υφίσταται. Η υποβαθμισμένη υγειονομική περίθαλψη ή η φτώχεια είναι μερικά από τα κοινά προβλήματα που επηρεάζουν τη χώρα. Πέρα όμως από αυτά, η υπογεννητικότητα είναι ίσως η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι μη βιώσιμες συμπεριφορές και πρακτικές στη χώρα μας έχουν πλέον γίνει ευρέως διαδεδομένες. Υπάρχει μια σειρά προκλήσεων στη διαδικασία αειφόρου γεωργίας και ανάπτυξης της υπαίθρου.
Συγκεκριμένα:
α) Εξασφάλιση βιώσιμης ανάπτυξης για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές, προσφέροντας σταθερές και βιώσιμες θέσεις εργασίας
β) Θωράκιση της ευπάθειας του γεωργικού τομέα μέσα από συνεταιρισμούς και συνεργασίες, όπως οι ομάδες παραγωγών.
Και γ) τη διατήρηση ή την αύξηση της παραγωγικής και ανανεωτικής ικανότητας των φυσικών πόρων.
Η επίτευξη αυτών των στόχων δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί τον λεγόμενο Νέο Αγροτικό Πολιτισμό για τη μετάβαση στην αειφορία. Σε αυτό το Νέο Αγροτικό Πολιτισμό, είναι σημαντικό να εκτιμηθεί ο ρόλος του αγροτικού κόσμου στη διατήρηση της φύσης, να δημιουργηθεί μια κουλτούρα τοπικής κατανάλωσης, να διευκολυνθούν οι διαμορφωτικοί και διαχειριστικοί παράγοντες για μια βιώσιμη οικονομία και να καταστούν οι αστικές κοινωνίες ενήμερες για τη σημασία των αγροτικών περιοχών.
Διαχείριση γης.
Αυτή η ιδέα προέκυψε τον 19ο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά προχώρησε στη δεκαετία του ΄80 όταν έγινε ένα σημαντικό εργαλείο για την προστασία και τη διατήρηση της φύσης ενόψει της βιομηχανικής ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα σύνολο στρατηγικών που αποσκοπούν στο να κάνουν οι ιδιοκτήτες και οι χρήστες γης να ασχολούνται με τη διατήρηση και την αξιοποίηση της φύσης. Αυτό καθίσταται δυνατό μέσω συμφωνιών εποπτείας, μεταξύ των χρηστών γης.
Αυτές οι συμφωνίες, οι οποίες είναι εθελοντικές, βρίσκονται υπό την προστασία ενός νομικού πλαισίου, όπου οι οντότητες εποπτείας – οι οποίες είναι μη κερδοσκοπικές – φροντίζουν τη ευρύτερη περιοχή.
Αυτές οι συμφωνίες οδηγούν στη δημιουργία χώρων – περιοχών γης, που έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν την βιοποικιλότητα. Εκεί βρίσκουν καταφύγιο φυτά και ζώα που δεν θα είχαν μέλλον, λόγο της χρήσης γης από την άνθρωπο.
Είναι νησίδες πράσινου, με προκαθορισμένα είδη φυτών και δέντρων, διάσπαρτες μέσα σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Οι χώροι γης της Ευρώπης έχουν την προέλευσή τους τη Γερμανία και έχουν τεθεί σε λειτουργία εδώ και 30 χρόνια. Η Ισπανία έχει εγκρίνει νομοθεσία για τη χρήση αυτού του εργαλείου ως μέσου προστασίας της βιοποικιλότητας. Η καλή διαχείριση της γης προάγει μια βιώσιμη αγροτική ανάπτυξη, όπου βελτιώνεται η οικονομική βάση των αγροτικών περιοχών, προστατεύεται και διατηρείται η περιβαλλοντική και πολιτιστική κληρονομιά και, τελικά, ενισχύεται η ζωή του αγροτικού πληθυσμού.
Στο Κίνημα Αλλαγής πιστεύουμε σε Αγροτική παραγωγή φιλική στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, ως βάση για τη βιώσιμη διατροφική πολιτική και τη βιώσιμη ανάπτυξη, με τη χρήση βιολογικών μεθόδων παραγωγής, ενίσχυση της γεωργίας ακριβείας για τη μείωση των φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, στήριξη της ποιοτικής βελτίωσης και διατήρησης παραδοσιακών γεωργικών προϊόντων, ενίσχυση της γονιμότητας των εδαφών και δημιουργία μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης των αποβλήτων γεωργικών και κτηνοτροφικών μονάδων.
Προκειμένου όμως η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο κυκλικής οικονομίας να γίνει με τον πλέον ασφαλή και ολοκληρωμένο τρόπο, απαιτείται και η συμμετοχή της Κοινωνίας και η ανάδειξη της Κοινωνικής Ευθύνης των Πολιτών.
Αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μέσω Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης των Πολιτών:
· Πρωτοβουλιών για εθελοντικές συμμετοχικές δράσεις και δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
· Ηλεκτρονικών Εφαρμογών που θα δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να ενημερώνουν σε πραγματικό χρόνο τις αρμόδιες αρχές για περιβαλλοντικές παραβάσεις.
· Ενημέρωσης μέσω αναγραφής στις συσκευασίες για την ποσότητα CO2 που παρήχθη και επιβάρυνε το περιβάλλον, μέχρι το τελικό προϊόν να φθάσει στο καλάθι του, καθώς και για την ύπαρξη γενετικά τροποποιημένων στοιχείων.
· Καθιέρωσης αντισταθμιστικής πολιτικής στις μεγάλες επενδύσεις για να εξασφαλίζονται οφέλη για την τοπική κοινωνία και να διευκολύνονται παράπλευρες επιχειρηματικές και επαγγελματικές ευκαιρίες και ευκαιρίες απασχόλησης για την τοπική κοινωνία.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό. Εκπαίδευση και συμμετοχή όλων χρειάζεται. Αυτό προσπαθώ να κάνω.
(*) Γιώργος Παπαδάκης του Μηνά
Εργάζομαι στον τομέα του τουρισμού. Τα τελευταία χρόνια είμαι διευθυντής γνωστής Κρητικής ξενοδοχειακής αλυσίδας.
Υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου Κινήματος Αλλαγής.
