Αλήθειες και μυθεύματα για το Δημόσιο Χρέος και πως φτάσαμε ως εδώ – του Χρήστου Εμμ. Στρατάκη

(*) Ο Χρήστος Εμμ. Στρατάκης είναι γεωπόνος-πληροφορικός και υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου του Κινήματος Αλλαγής

Δεν μπορεί να μένουν αναπάντητες ορισμένες ανακρίβειες και μυθοπλασίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες, αναφορικά με την πραγματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, ιδιαίτερα την περίοδο 2007-2008, όταν και οδηγηθήκαμε εκτός αγορών και σε αναγκαστικό δανεισμό από τους θεσμικούς πιστωτές.
Και σίγουρα είναι απορίας άξιο γιατί κάποιοι εξακολουθούν να έχουν στο απυρόβλητο τον Κώστα Καραμανλή, μιλώντας για σκοπιμότητες και για δόλο για όσους θεωρούν ότι είναι υπεύθυνος για τη χρεωκοπία της Ελλάδας, μέχρι το 2009.

Πάμε, όμως, να παραθέσουμε την πραγματική αλήθεια με αποδείξεις και όχι μυθεύματα:
Σύμφωνα με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Μαρτίου 2014, το οποίο υπερψηφίστηκε από 448 Ευρωβουλευτές απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, η Ελλάδα οδηγήθηκε στο Μνημόνιο επειδή καταβαραθρώθηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και η χώρα εισήλθε σε περίοδο ύφεσης από το 2008, καθώς και ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα ενός «μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού». Η έκθεση αναφέρεται επίσης σε «στατιστική απάτη» (“statistical fraud”) την περίοδο προ του Μνημονίου, δηλαδή ότι η Ελλάδα υπέβαλλε αναξιόπιστα στοιχεία σε όλη την προηγούμενη περίοδο, αφού η στατιστική υπηρεσία (που τότε ήταν Γενική Γραμματεία του Υπ.Οικονομικών και όχι Ανεξάρτητη Αρχή που έγινε στη συνέχεια από την κυβέρνηση Παπανδρέου) λειτουργούσε με μικροπολιτικά κριτήρια και «ωραιοποιούσε» τα στοιχεία κατά το δοκούν.

Έτσι, το «διαχειρίσιμο έλλειμμα» το οποίο ισχυριζόταν ο Κ.Καραμανλής μέχρι το τέλος της διακυβέρνησής του, υπήρχε μόνο στη φαντασία του, ενώ η κυβέρνησή του υπέβαλλε ψευδή στοιχεία στην Eurostat για έλλειμμα 6% του ΑΕΠ δύο μέρες πριν τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, την ώρα που η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμούσε ότι το ταμειακό έλλειμμα ανερχόταν στο 10% τους πρώτους 9 μήνες του 2009 και θα ξεπερνούσε το 12% μέχρι το τέλος του έτους.

Και επειδή δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τα πραγματικά στοιχεία, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχουν βάλει την υπογραφή τους και έχουν δώσει την ψήφο τους σε επίσημα κείμενα διαχρονικά (Εισηγητικές Εκθέσεις Προϋπολογισμών 2012-2015) που αναφέρουν ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν πάνω από 15%, αποδεχόμενοι έτσι το δημοσιονομικό «έγκλημα» της κυβέρνησης Καραμανλή.

Όσον αφορά τον πρώην Πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ κ.Γεωργίου, ανέλαβε πρόεδρος τον Αύγουστο του 2010 (μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου), και τον Οκτώβριο υπέβαλλε αναθεωρημένα στοιχεία που αύξησαν περαιτέρω το έλλειμμα του 2009 σε 15,4% του ΑΕΠ.
Η «αύξηση» αυτή του ελλείμματος ήταν απολύτως σύμφωνη με τους Ευρωπαϊκούς κανόνες (ESA95), καθώς περιλάμβανε, ως όφειλε, 17 παγίως και βαρέως ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις και φορείς (ΟΣΕ, αστικές συγκοινωνίες, αμυντικές βιομηχανίες, ΕΡΤ, κ.α.). Άλλες αλλαγές αφορούσαν διορθώσεις στατιστικών καταγραφών για τα ασφαλιστικά ταμεία, καταγραφή πληρωτέων υποχρεώσεων της Κεντρικής Κυβέρνησης και των ΟΤΑ, κ.α.
Οι αλλαγές αυτές έγιναν σε πλήρη συνεννόηση με την Eurostat και την τρόικα, ώστε να εφαρμοστούν επιτέλους και από την Ελλάδα οι ευρωπαϊκοί στατιστικοί κανόνες και να ληφθούν υπόψη όλες οι χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου, ακόμη και εκείνες που προηγουμένως αποσιωπούνταν. Επίσης, τα ίδια στοιχεία και η ίδια μεθοδολογία, που χρησιμοποίησε ο κ.Γεωργίου, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται και σήμερα από την Ελληνική κυβέρνηση.

Αν ήταν λάθος η μεθοδολογία, σύμφωνα με τις θεωρίες συνωμοσιολογίας περί «φουσκώματος του ελλείμματος για να έρθει στην Ελλάδα το ΔΝΤ», τότε γιατί καμία κυβέρνηση δεν την άλλαξε;

Αναφορικά με τη δήθεν «αποσιώπηση» του στοιχείου ότι το έλλειμμα του 2009 είναι λιγότερο από το ποσοστό ελλείμματος 13,8% το 1993 επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν ευσταθεί αφού δεν είναι συγκρίσιμα μεγέθη, καθώς είναι άλλο το να ασκεί η Ελλάδα εκείνη την περίοδο δική της νομισματική πολιτική, και τελείως διαφορετικό να είναι πλήρες μέλος της νομισματικής ένωσης, έχοντας αναλάβει την υποχρέωση να διατηρεί το δημοσιονομικό έλλειμα κάτω από 3% του ΑΕΠ.

Συμπερασμα: Η κυβέρνηση Καραμανλή γνώριζε, αλλά απέκρυπτε…