(*) γράφει η Κωνσταντίνα Αντερριώτη
Εκπαιδευτικός
Μέλος ΕΣ του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών
Μέλος ΚΠΕ του Κινήματος Αλλαγής
Το 2010 η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα άτακτη χρεοκοπία ή μνημόνιο; Στην χρεοκοπία είχαμε φτάσει με το διπλασιασμό του χρέους από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και το μνημόνιο απαιτούσε δεσμεύσεις και περικοπές για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Απαιτούσε όμως κι εθνική ομοψυχία και συνεννόηση.
Πόσο κόστιζε άραγε;
Όλοι θυμόμαστε τους «αγανακτισμένους» που λάμβαναν μέρος στα λαϊκά δικαστήρια των πλατειών. Πλατείες που συγκέντρωναν χρυσή αυγή και λοιπές δημοκρατικές ( ;;; ) δυνάμεις αντιμνημονιακών, να καθυβρίζουν και να απαξιώνουν όλο το έργο της μεταπολίτευσης και το πολιτικό μας σύστημα.
Όλοι θυμόμαστε τα έκτροπα, τις τραγικές στιγμές της απαγόρευσης στον ανώτατο πολιτειακό μας παράγοντα, να συμμετάσχει στον εορτασμό της εθνικής μας επετείου, της 28ης Οκτωβρίου.
Σήμερα η κατάσταση είναι λίγο … διαφορετική: οι «δικαστές» της πλατείας, έχουν αποκτήσει την κυβέρνηση και την εξουσία (το αποδεικνύουν με τις αποφάσεις τους καθημερινά).
Ο λόγος τους τότε, πύρινος και καταγγελτικός.
Έλεγε τότε, η νυν υπουργός εργασίας κυρία Αχτσιόγλου:
«Αυτοί είναι οι νόμοι τους, αλλά δεν είναι το δίκαιο , το δίκαιο το φτιάχνουν οι λαοί … η κατάργηση των μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων θα είναι η πρώτη πράξη της αριστερής κυβέρνησης».
Τώρα, το ίδιο πρόσωπο, πιστοποιεί εγγράφως ότι αυτό το μνημόνιο με εκείνους τους νόμους… που έκοβαν τις συντάξεις… και τα δώρα ήταν σωτήριο γιατί απέτρεψε την κατάρρευση της χώρας!!!
Το ίδιο πρόσωπο, ασκεί έφεση κατά τριών αποφάσεων δικαστηρίων.
Στο κείμενο της έφεσης αναφέρεται ότι «οι διατάξεις των νόμων 3845/2010, 3863/2010,3886/2011, 4051/2012 και 4093/2012 ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν για το δημόσιο συμφέρον, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση ταυτίζεται με το συμφέρον των πολιτών του, αφού η ενδεχόμενη πλήρης κατάρρευση της οικονομίας μας θα συμπαρέσυρε και σε πλήρη κατάρρευση και τα νοικοκυριά όλων των Ελλήνων πολιτών.»
Αναρωτιέμαι πόσο κοστίζει μία συγγνώμη;
Πόσο κοστίζουν οι θυσίες ενός λαού;
Πόσο κοστίζουν τα χαμένα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς;
Αλήθεια πόσο κοστίζουν η ματαιοδοξία και η πολιτική επιβίωση κάποιων, ώστε να τις πληρώνει ένας ολόκληρος λαός;
Μετά από μια δεκαετία περίπου κρίσης, γινόμαστε μάρτυρες, για ακόμα μια φορά, του αδιέξοδου κόστους των κυβερνητικών επιλογών και τεχνασμάτων όπου η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η προσέλκυση επενδυτών με σκοπό την αύξηση της παραγωγικής βάσης, απέχει από τις προοπτικές της παρούσας κυβέρνησης.
Πόσο κοστίζουν τελικά τα κυβερνητικά τεχνάσματα όπου οι αριθμοί ευημερούν (;) και οι άνθρωποι καταρρακώνονται;
